Leczenie przeciwzakrzepowe

Heparyna jest elementem wielu środków przeciwzakrzepowych, i tychże sprzedawanych bez recepty. Sprawdź, jak działa heparyna oraz gdy się ją stosuje. Jakie środki ostrożności należy zachować, przyjmując heparynę? Heparyna jest robiona w organizmie w celach tucznych (m.in. w wątrobie, sercu, płucach lub jelitach) oraz ma wartości hamujące krzepnięcie krwi. Do lecznictwa została przedstawiona w 1938 r. Heparyna jest przydatna w postaci żeli oraz aerozoli naskórnych czy podawana dożylnie i podskórnie. W środkach dożylnych oraz podskórnych (ampułkostrzykawki) są to heparyny frakcjonowane o niewielkiej masie cząsteczkowej. Stosuje się je m.in. pacjentom w stanie okołooperacyjnym, związanym z względu urazu, w ciągu hemodializy i w działaniu oraz ochronie żylnej dolegliwości zakrzepowo-zatorowej. Żeli oraz aerozoli do stosowania na skórę używa się wspomagająco w kuracji zakrzepowego zapalenia żył powierzchniowych, żylakach kończyn dolnych, krwiakach podskórnych, stłuczeniach oraz obrzękach.

 

Czym jest heparyna?

 

Leczenie przeciwzakrzepowe Odkryto zawartość substancji dobrze hamującej zakrzepy krwi w celach tucznych człowieka, takich jak wątroba, jelita, płuca lub skóra. Po wielu latach analizowania jej wady oraz sposobach na zastosowanie w medynie nazwaną ja heparyną oraz zaczęto wprowadzać do wielu środków dostępnych na rynku. Z tego terminu jest traktowana jako jeden z najlepszych leków zapobiegającym zakrzepom krwi, nie jest to dobra wadę którą jest ta substancja. Najczęściej używana jest miejscowo bezpośrednio na skórę w formie żelu i maści chłodzących, stosuje się ja także pozaustrojowo czy jako wstrzyknięcia dożylnie, podskórne i wlewy. Możemy ją spotkać i w gabinetach operacyjnych i jako składnik wielkiej liczby preparatów.

 

Wartości heparyny

 

Najpopularniejszym powodem stosowania heparyny jest jej działanie przeciwzakrzepowe niezwykle pomocne w wielu sprawach, natomiast nie są to samo korzyści jakie wynikają z stosowania tej substancji. Przede wszystkim heparyna ma zastosowanie w wielu gabinetach chirurgicznych, jest stosowana podczas zabiegów i w szczegółowej diagnostyce. Największe zastosowanie ma przy zabiegach połączonych z przeszczepami organów, przetaczaniu krwi i chirurgii sercowo naczyniowej. Dzieje się tak i z faktu, iż heparyna zapobiega zakrzepom tętniczym, żylnym i działa przeciwwstrząsowo. Także okazuje się dużym działaniem przeciwzapalnym i przeciwwirusowym, dzięki czemu również zabezpiecza oraz zabezpiecza pacjenta podczas zabiegów. Wykorzystywana jest i jako składnik wielu różnych preparatów m.in. w leczeniu hemoroidów zewnętrznych, żylaków i obrzęków. Także wykorzystuje się ją podczas zapaleń limfatycznych i żył. Na co dzień także używamy jej w maściach dezynfekujących i przyśpieszających gojenie się ran oraz skaleczeń, w tym faktu do maści powszechnie dodawany jest rumianek i różne elementy potrzebne w ciągu gojenia się z jakimi heparyna niezwykle dobrze współgra.

 

Zalety heparyny

 

Heparyna, oprócz hamowania krzepnięcia krwi, ma wielokierunkowy nacisk na nasz organizm, przez co jest chętnie wykorzystywana przez lekarzy z wielu dziedzin medycyny. Działa przeciwzapalnie, przeciwwirusowo, immunosupresyjnie, przeciwłuszczycowo, a również hipolipemicznie (zmniejsza stopień cholesterolu we krwi). Że być stosowana choremu pod formą roztworów (wlewy dożylne, ampułkostrzykawki do podskórnych zastrzyków) czy aplikowana na skórę jako żel oraz aerozol. Podana w formie doustnych pigułek nie wchłania się z przewodu pokarmowego. Obecnie część środków wydawanych na receptę zawiera heparyny drobnocząsteczkowe zamiast heparyny niefrakcjonowanej. Wywołane jest toż ich lepszą biodostępnością, możliwością kontroli efektu antykoagulacyjnego w współzależności od podanej ilości, a jeszcze większym bezpieczeństwem stosowania.

 

Choroby heparyny

 

Jak każdy środek heparyna może prowadzić działania niewłaściwe. Do najczęściej występujących podczas używania środków naskórnych należą reakcje uczuleniowe w formie pokrzywki, świądu lub rumienia. Zbyt długie wykorzystywanie może doprowadzić do martwicy skóry. O wielu poważniejsze powikłania potrafią nastąpić podczas stosowania środków ordynowanych przez specjalisty. Należą do nich krwawienia, trombocytopenia, martwica skóry w miejscu wstrzyknięcia. Przy dłuższej kuracji jest ryzyko osteoporozy oraz w konsekwencji złamań kości.

 

Heparyna: przeciwwskazania

 

Bezwzględnie heparyny nie powinny wykorzystywać osoby ze skazą krwotoczną, będące na dolegliwość wrzodową żołądka oraz dwunastnicy, nowotwór przewodu pokarmowego lub wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Konsultacji lekarskiej należy zasięgnąć w wypadku zaawansowanej retinopatii, ciężkiej niewydajności wątroby czy nerek lub ostrego zapalenia trzustki i w padaczce. Heparyny nie można stosować również z środkami zawierającymi kwas acetylosalicylowy. Niesteroidowe środki przeciwzapalne, środki hamujące agregację (zlepianie się) płytek krwi oraz środki przeciwzakrzepowe z grupy kumaryny potrafią zwiększać jej działanie. Każde niekontrolowane czy gwałtowne krwawienie, np. z nosa lub przewodu pokarmowego jest wskazaniem do odstawienia środka.

 

[Głosów:0    Średnia:0/5]

BRAK KOMENTARZY

ZOSTAW ODPOWIEDŹ