Półpasiec to zaburzenie skórne powodowane przez wirus VZV – tenże sam, który jest dostępny za ospę wietrzną, jedną z najpopularniejszych wad wieku przedszkolnego. Jest niezwykle zaraźliwy, dlatego kontakt z osobami cierpiącymi na półpasiec winien zostać zredukowany do minimum. Jakie są etiologie półpaśca?
Półpasiec – etiologie
Odpowiedzialny za wystąpienie półpaśca wirus VZV (Varicella zoster), atakując nasz organizm po raz pierwszy, stoi się etiologią ospy wietrznej. Początkowo, po wejściu do naszego ciała wirus półpaśca, zaczyna namnażać się na błonie śluzowej nosa oraz gardła, po czym półpaścem zainfekowane zostają limfocyty T, które wybierają się w tkankach migdałków. W sytuacji, gdy nasz układ immunologiczny nie jest w stanie unieszkodliwić niebezpiecznych mikrobów, następuje rozwój ospy. Na skórze pacjenta pojawiają się wtedy pęcherze wypełnione płynem surowiczym. Zaburzenie najczęściej pojawia się u dzieci, jednak w końcach o klimacie tropikalnym zapada na nie powszechnie młodzież, a również dorośli. Ospa wietrzna rzadko pojawia się powtórnie, natomiast może przydać się do zaistnienia półpaśca. Czemu tak się dzieje?
Półpasiec – sygnały
Otóż, u osoby, która przeszła ospę, wirus półpaśca ma w stan uśpienia, migrując wcześniej do zwojów nerwowych w celach układu nerwowego. Tam półpasiec oczekuje na pojawienie się dogodnych warunków do ponownej aktywacji. Rozwojowi półpaśca sprzyja znaczny spadek odporności, związany przede każdym z ekspozycją na stres, przeziębieniem, a chociażby zmianą sfer czasowych. Na wystąpienie półpaśca są narażone również osoby, które są za sobą leczenie immunosupresyjne – np. po chemioterapii lub przeszczepie, jak także zaburzenia połączone z upośledzeniem systemu odpornościowego (np. AIDS). Warto dodać, iż ryzyko nastąpienia półpaśca rozwija się wraz z wiekiem – zaobserwowano, iż sygnały półpasiec najczęściej pojawiają się u osób, które przekroczyły 50 rok życia. Na skórze pacjenta na półpasiec ponownie pojawiają się zmiany chorobowe. Sygnały półpaśca są niezwykle ważne, występują bowiem tylko po jednej stronie ciała, składając się w taki sam sposób, jak włókna nerwowe.
Półpasiec u dzieci występuje niezwykle rzadko. W wypadku dziecka półpasiec występuje 10 razy rzadziej niż u dorosłych. Zakażenie półpaścem u dziecka występuje zwykle u dzieci, które przeszły ospę czy mają osłabioną wytrzymałość. W wypadku dzieci półpasiec daje takie same sygnały, jak u dorosłych. Natomiast należy pamiętać, iż nasilenie symptomów półpaśca jest rzeczą niezwykle indywidualną.
Wystąpienie symptomów półpaśca poprzedza powszechnie świąd skóry, odczucie palenia lub łaskotania skóry, która przy okazji zakażenia półpaścem stoi się niezwykle podatna. W newralgicznym miejscu nastąpienia symptomów półpaśca pojawia się wysypka, która z czasem zmienia się w pęcherze o żółtej czy krwistej barwie. Gdy mamy wątpliwości, a nie możemy się dostać do specjalisty, możemy odnaleźć w budowy zdjęcia półpaśca oraz porównać je z naszymi zmianami. Zmiany połączone z półpaścem utrzymują się przez 2–3 tygodnie. Podobnie jak ospa wietrzna, półpasiec najczęściej atakuje jednorazowo. Nawracające epizody zakażenia półpaścem powinny obudzić nasz niepokój. Jest bowiem podejrzenie, iż półpasiec może mieć kontakt z uczącą się dolegliwością nowotworową, a w takich formach jest polecana konsultacja onkologiczna. Wirus półpaśca rozprzestrzenia się drogą kropelkową oraz powietrzną, dlatego gdy wiadomo, iż etiologią naszych dolegliwości pacjenta jest półpasiec winien zdecydowanie ograniczyć kontakt z osobami zdrowymi. O zakażenie półpaścem najłatwiej przez styczność z wypełniającym pęcherze skórne płynem, chociaż szkodliwe jest chociażby dotykanie przedmiotów należących do osoby cierpiącej na półpasiec. Jeżeli mamy wątpliwości lub doskwiera nam półpasiec, i nie mamy nadziei udać się do specjalistę, warto zobaczyć zdjęcia półpaśca w internecie. Nie należy tutaj o diagnostykę, ale dzięki zdjęciom półpaśca będziemy wiedzieć lub zmiany na swej skórze powinny nas zaniepokoić.
Półpasiec – leczenie
Rozpoznanie półpaśca odbywa się w oparciu o wywiad medyczny i wizualną ocenę skóry. Jeśli diagnoza półpaśca nie jest dobra, to jest pobrany wycinek pęcherza, który potem jest badany mikroskopowo. Jeśli zajdzie taka potrzeba, to jest pobierany dodatkowo roztwór z pęcherza. Jak dotychczas nie udało się opracować leku, który mógłby zostać zastosowany w przyczynowym leczeniu półpaśca. W leczeniu półpaśca możliwe jest tylko zażywanie leków zmniejszających nasilenie towarzyszących półpaścowi symptomów. Skróceniu czasu trwania półpaśca potrafią przysłużyć się środki o wartościach antywirusowych – jeśli zostaną one dane w krótkim okresie po wystąpieniu pierwszych symptomów półpaśca, to potrafią zdecydowanie ograniczyć ryzyko nastąpienia powikłań półpaśca. W razie konieczności w czasie leczenie półpaśca specjalista zalecić może wykorzystywanie leków znieczulających oraz przeciwzapalnych, zawierających np. ibuprofen. W bardzo zaawansowanych wypadkach półpaśca są wykorzystywane dostępne na receptę środki niesteroidowe. Natomiast opuchliznę związaną z półpaścem pomogą zredukować kortykosteroidy.
