Pogarszanie słuchu w jednym lub obydwu uszach i ewentualnie towarzyszący temu szum, bóle i zawroty głowy to objawy, z którymi niezwłocznie powinniśmy udać się na konsultację do lekarza laryngologa – niezależnie od tego, czy słuch pogorszył nam się z większą lub mniejszą intensywnością. Głuchota bowiem może mieć bardzo wiele przyczyn: niekiedy jest objawem poważnej choroby, a innym razem jest sygnałem, że spowodowane może zostać przez czynniki zewnętrzne lub urazy. Niestety nieleczona bardzo często prowadzi do całkowitej utraty słuchu.
Głuchota przewodzeniowa i odbiorcza
Ucho ludzkie to bardzo skomplikowany narząd – dzielimy je na ucho zewnętrzne, środkowe i wewnętrzne. Fala dźwiękowa przechodzi wieloetapową drogę, napotykając m.in. z kosteczki słuchowe, nerw przedsionkowo-ślimakowy, a także jądro znajdujące się w pniu mózgu. Uszkodzenie np. jednego z wyżej wymienionych elementów jest bezpośrednią przyczyną głuchoty. Od tego, jaka część ucha dotknięta jest dysfunkcją, zależy, z jakim rodzajem głuchoty mamy do czynienia. Wyróżnia się głuchotę przewodzeniową i odbiorczą.
Głuchota przewodzeniowa związana jest ze nieprawidłowymi zmianami w obrębie zewnętrznego przewodu słuchowego, a dokładniej ucha zewnętrznego i błony bębenkowej. Dysfunkcje zaburzają przekazywanie dźwięków do ucha wewnętrznego.
Wśród przyczyn głuchoty przewodzeniowej wymienia się czynniki fizyczne takie jak zalegająca woskowina czy ciało obce. Kolejną grupą powodującą ten rodzaj głuchoty są choroby: ostre zapalenie ucha środkowego, wysiękowe zapalenie ucha środkowego, przewlekłe zapalenie ucha środkowego. Utratę słuchu może spowodować także uraz, np. perforacja błony bębenkowej, schorzenie kosteczek słuchowych (otoskleroza) lub też rzadziej guzy. Głuchotę przewodzeniową leczy się operacyjnie lub przy pomocy aparatu słuchowego.
Głuchota odbiorcza powstaje w wyniku uszkodzenia narządów i komórek zmysłowych znajdujących się w uchu wewnętrznym (głuchota czuciowa) oraz w nerwie słuchowym (głuchota nerwopochodna). Pierwsza z nich jest uleczalna, natomiast druga rzadko bywa odwracalna i zagraża zdrowiu.
Do przyczyn głuchoty odbiorczej zaliczane są choroby genetyczne, długotrwały hałas (wówczas następuje przejściowa utrata słuchu), postępujące wraz z wiekiem obustronne osłabienie słuchu, różnego rodzaju zakażenia, choroby autoimmunologiczne, choroba Meniere’a, gwałtowne zmiany ciśnienia czy też urazy głowy (złamanie podstawy czaszki, wstrząśnienie ślimaka). Ucho wewnętrzne mogą również uszkodzić leki ototoksyczne.
Głuchotę nerwopochodną powodują przede wszystkim guzy mózgu, a także choroby demielinizacyjne, do których zaliczamy stwardnienie rozsiane. W niedosłuchu odbiorczym jako leczenie można stosować aparat słuchowy, trening słuchowy oraz odczytywanie mowy z ust.
Źródło: Strefa Słuchu – Aparaty słuchowe
