Zespół napięcia przedmiesiączkowego (Premenstrual Syndrome, PMS) to zespół subiektywnych oraz obiektywnych dolegliwości, które są zazwyczaj w drugiej fazie cyklu, znikają w chwili rozpoczęcia a w dużym stopniu utrudniają aktywność życiową kobiety. Głównymi sygnałami zespołu napięcia przedmiesiączkowego są silny kłujący ból w nadbrzuszu i drażliwość nerwowa lub zmiany nastroju. Wszelkich objawów zostało opisanych blisko 150. Podaje się, iż blisko 50% kobiet w całej społeczności ma sygnały PMS – są to informacje medyczne, które uwzględniają spełnienie zalecanych kryteriów. Gdyby zadać kobietom pytanie: „lub w etapie drugiej części cyklu pojawiają się jedno z symptomów przedmiesiączkowych?”, to wynikanie tychże chorobie można żeby oszacować na 70%. Aktualnie są jasne kryteria ustalone przez Amerykańskie Towarzystwo Położników oraz Ginekologów, których spełnienie pozwala zidentyfikować zespół napięcia przedmiesiączkowego:
- jeden czy więcej symptomów emocjonalnych oraz fizykalnych pojawia się w czasie od 5 dni przed krwawieniem miesięcznym oraz przechodzi do 4 dni po jego wystąpieniu;
- sygnały nie pojawiają się w fazie folikularnej cyklu – przed 13. dniem cyklu miesiączkowego;
- objawy muszą leżeć w stanie średnim czy ciężkim, co upośledza bycie w normalnym życiu i/lub związku, oraz wywołują duży dyskomfort sportowy oraz/ czy psychiczny wymagający pomocy lekarza;
- sygnały pojawiają się w części cykli miesiączkowych oraz muszą zostać potwierdzone prospektywnie przez dwa kolejne cykle;
- występujące dolegliwości nie potrafią być zaostrzeniem istniejących schorzeń psychicznych czy różnych wad.
Objawy PMS
Zespół napięcia przedmiesiączkowego, określany u nas również PMS-em, od angielskiej nazwy Premenstrual Syndrome, obejmuje prawie 300 symptomów, również psychicznych, jak również somatycznych. Do najpopularniejszych należą: rozdrażnienie, nieuzasadniony gniew, agresja, drażliwość, smutek, stany depresyjne, płaczliwość, spadek samooceny, nadwrażliwość piersi, odczucie zatrzymania wody w organizmie, kłopoty jelitowe (biegunki, zaparcia), wykwity skórne, bóle stawów, głowy, zmęczenie. Oraz 285 różnych możliwości. Repertuar symptomów PMS nie jest stały, zestaw może się zmieniać co miesiąc, zmienne jest również nasilenie poszczególnych symptomów. Kobiety, u których przeważają komponenty psychiczne na tyle duże, iż w ekstremalnych wypadkach utrudniają normalne życie oraz pracę, należą być może do tychże 2-6% pacjentek mających na przedmiesiączkowe rozciągnięcie dysforyczne (ang. Premenstrual dysphoric disorder (PMDD)). Dysforię charakteryzuje się jako przeciwieństwo euforii, natomiast dla kobiet wiedzących o czym mowa, brzmi to jak cyniczny żart.
Zespół napięcia przedmiesiączkowego – leczenie
Gdy na parę dni przed miesiączką zaczynasz czuć nieprzyjemne efekty zmian hormonalnych, zamiast być w jeszcze większe zdenerwowanie, naucz się je łagodzić, a nawet im zapobiegać. Leczenie PMS jest przede wszystkim objawowe a w współzależności od dominujących dolegliwości wiąże się właściwe środki. Żeby nie zwiększać opisanych symptomów, poleca się przede wszystkim zmniejszenie spożycia soli kuchennej w owym czasie. Paradoksalnie ulgę daje wypijanie odpowiedniej liczby wody. Najlepiej, żeby była toż niegazowana woda mineralna, wypijana w sum blisko dwóch litrów dziennie. W pewnych wypadkach warto rozważyć wykorzystywanie preparatów moczopędnych. W aptekach oraz sklepach zielarskich nabyć można też mnóstwo mieszanek ziołowych działających lekko moczopędnie. Ich picie wspiera usuwanie z organizmu nadmiaru wody. Bo natomiast odwodnienie organizmie jest stanem niezwykle niebezpiecznym, zagrażającym zdrowiu, i w ekstremalnych wypadkach nawet życiu, wykorzystywanie każdego tego rodzaju środka lepiej wcześniej skonsultować z specjalistą. Można zdecydować się również na wejście do kuracji owoców, które wykazują działanie moczopędne, np. arbuza. Natka pietruszki dodawana do kanapek lub dań obiadowych wykazuje podobne wartości. Warto również wyeliminować z kuracji już na kilka dni przed miesiączką wszelkie słodkości lub napoje alkoholowe. Zdecydowanie lepiej przy zespole napięcia przedmiesiączkowego sprawdzi się dieta lekkostrawna, niezawierająca tłustych, smażonych dań i produktów wzdymających. Każdy posiłek należy jeść w spokoju, dokładnie gryząc oraz przeżuwając każdy kęs. Dzięki temu długotrwałe oraz ciężko strawne łańcuchy błonnika zawartego w warzywach oraz owocach ulegają skróceniu. Co za tym idzie, przekąska taka mniej obciąża przewód pokarmowy. Należy przy zespole napięcia przedmiesiączkowego uzupełniać niedostatki witamin (zwłaszcza witamin z grupy B) oraz mikroelementów. W wypadku bolesności piersi pomóc może bromokryptyna, która zmniejsza stopień prolaktyny. W celu zwalczania dolegliwości bólowych brzucha będących w zespole napięcia przedmiesiączkowego wykorzystuje się niesteroidowe środki przeciwzapalne. U pacjentek wykazujących cechy nadpobudliwości nerwowej oraz depresji ważne jest stosowanie preparatów uspokajających (często w celu leczenia towarzyszącej tym stanom uciążliwej bezsenności) i preparatów przeciwdepresyjnych z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny.
