Otaczające człowieka przedmioty oraz ich kolory wpływają na samopoczucie. Szczególnie duży wpływ mają barwy w pokojach, gdzie dzieci spędzają wiele czasu. Zazwyczaj w salonach pojawiają się barwy naturalne (biel, beże, szarości i czerń), z kolei w sypialniach – kolory stonowane, które w pokoju dziennym są zastępowane przez pobudzające żywe kolory. W przypadku pokoju dziecięcego wszystkie trzy funkcjonalności należy pogodzić planując barwy w jednym pokoju, w którym dziecko się bawi, śpi oraz aktywnie spędza czas.
Psychologia koloru
Każdy kolor ma swoje znaczenie, o którym warto pamiętać decydując się na tapetę, dywan czy farbę w wybranym kolorze. Biel, jako symbol czystości, łagodzi emocje i uspokaja, jasne odcienie niebieskiego kojarzone są z wypoczynkiem i spokojem, z kolei zieleń uspokaja i relaksuje, przy czym dotyczy to jedynie jasnych odcieni tego koloru – odcienie ciemne działają przygnębiająco. Żółty kojarzy się z optymizmem i radością, pobudza oraz poprawia koncentrację, podobnie działa kolor pomarańczowy. Kolor czerwony jako barwa powodująca rozdrażnienie nie powinien się pojawić w pokoju ucznia. Kolory, po które chętnie sięgają dziewczynki, to delikatny róż i fiolet, oznaczające delikatność i łagodność.
Jak dobierać kolory w pokoju dziecięcym
Dobór farb i dodatków w pokoju dziecięcym może się odbywać na zasadzie wyboru różnych odcieni tej samej barwy (zestawienie monochromatyczne) lub wyboru barw pokrewnych (zestawienie harmoniczne). Także w pokoju dziecięcym można sięgnąć po zestawienie kontrastowe, w którym łączy się biel i czerń, czerwień i zieleń czy kolor żółty i fioletowy.
Dobór koloru do pokoju dziecka należy również dostosować do preferencji dziecka, jego płci i wieku. W pokoju dziewczynki, oprócz pastelowych różów i fioletów, sprawdzi się także kolor écru i różne odcienie żółci aż po kolor pomarańczowy. Pokój chłopca może być zarówno turkusowy, jak i brązowy. Jeśli jednak pokój dzieli rodzeństwo, wówczas można sięgnąć po uniwersalne połączenie bieli i zieleni.
